BMW 116i... μηχανή οδήγησης

Η σειρά 1 της BMW με γοήτευσε με το σχήμα της από την πρώτη στιγμή που την αντίκρισα. Έχει ένα σχήμα μοναδικό, που ενώ μοιάζει απλό και σχεδόν «ημιτελές» μετά από λίγο διαπιστώνεις ότι έχει γραφτεί για τα καλά μέσα στο μυαλό σου- όπως συμβαίνει για παράδειγμα με το σχήμα ενός 2CV , ή ενός σκαραβαίου. Είναι ένα αυτοκίνητο με έντονο σχεδιαστικό χαρακτήρα και μοιραία είτε το αγαπάς, είτε το μισείς. Εγώ το αγάπησα! Από μπροστά το αυτοκίνητο δεν με εντυπωσιάζει αφού μου θυμίζει έντονα κάτι από Χ3 σε σμίκρυνση, αλλά από το πλάι το αυτοκίνητο είναι μοναδικό. Ενώ σου δίνει την αίσθηση ότι έχει πολλές γωνίες στην πραγματικότητα οι ευθείες πάνω της είναι ελάχιστες και σε γεμίζει ευχάριστα συναισθήματα αφού θυμίζει λίγο μπανάνα!. Μοιάζει σαν αυτά τα πρόχειρα σχέδια που ζωγραφίζουν τα παιδία στο σχολείο- που το κάθε ένα τους είναι μοναδικό και κανένα δεν θυμίζει τίποτε άλλο. Μοιάζει με καρτούν, με το αυτοκίνητο που θα σχεδίαζε ο Disney- για αυτό το γουστάρω τόσο! Οι σχεδόν ανύπαρκτοι πρόβολοι που σε οποιονδήποτε άλλο κατασκευαστή θα μας προϊδέαζαν για την ύπαρξη άπλετων χώρων-όμως εδώ μιλάμε για BMW. Τι σημαίνει αυτό? Σημαίνει υποχρεωτικά πίσω κίνηση, τούνελ μετάδοσης και κατανομή βάρους 50:50 προκειμένου να διασφαλιστεί η διασκεδαστική οδική συμπεριφορά. Μιλάμε για άλλη λογική, την λογική της οδήγησης. Η ΒΜW είναι ο μόνος κατασκευαστής που δεν «πουλήθηκε» στην ευκολία της μπροστινής κίνησης και δεν διαθέτει κανένα μοντέλο με μπροστινή κίνηση που να έχει τον μπλε έλικα στο καπό. Η Βαυαρική εταιρεία όταν θέλησε να μάθει για την μπροστινή κίνηση αγόρασε την βρετανική Rover και όταν ακόμα έπαθε και έμαθε-ακόμα και τότε παρουσίασε τις απόψεις της για την μπροστινή κίνηση με το σήμα της βρετανικής ΜΙΝΙ. Αυτό μπορεί να κόστισε κάτι παραπάνω, αλλά από την άλλη πλευρά την γλίτωσε από τα τραγελαφικά λάθη του ανταγωνισμού(βλ. «τεστ ταράνδου»..). Η BMW φτιάχνει αυτοκίνητα που χαίρεσαι να τα οδηγάς- και για να συμβεί αυτό, ακόμα και το σχήμα θα πρέπει να προσαρμόζεται στις προδιαγραφές που εξασφαλίζουν την ευχαρίστηση του οδηγού. Ναι, τόση ώρα προσπαθώ να σας πω ότι σε σχέση με την εξωτερική του διάσταση το αυτοκίνητο προσφέρει περιορισμένους χώρους, όχι τόσο για τους εμπρός επιβάτες, όσο για τους πίσω- οι οποίοι εκτός από την κλειστοφοβία που θα βιώσουν εξαιτίας των μικρών παράθυρων, θα πρέπει να ανεχτούν και το τούνελ της μετάδοσης που ουσιαστικά καταργεί την 5^η θέση. Σε ότι αφορά τον χώρο αποσκευών, η BMW τράβηξε έναν άσσο από το μανίκι και τους έπιασε όλους αδιάβαστους. Ο χώρος που συνήθως χαραμίζεται για την ρεζέρβα, χρησιμοποιείται εδώ ως χώρος αποσκευών. Έτσι το πορτμπαγκάζ χωρίς να είναι τεράστιο, με τα 330 λίτρα που προσφέρει καταφέρνει -παρά την πίσω κίνηση, να είναι αξιοπρεπές φιλοξενώντας ταυτόχρονα και την μπαταρία. Η μπαταρία βρίσκεται εκεί σε όλες τις BMW σε μια προσπάθεια να γίνεται όσο το δυνατόν καλύτερη κατανομή του βάρους στους δύο άξονες. «Καλά και τι θα συμβεί αν με πιάσει λάστιχο», θα αναρωτηθείτε.. Αν σας πιάσει λάστιχο, τότε χάρη στην τεχνολογία Run Flat που διαθέτουν τα ελαστικά της σειράς 1 θα μπορέσετε με άνεση να φτάσετε μέχρι το πλησιέστερο βουλκανιζατέρ και να επισκευάσετε το σκασμένο λάστιχο. Στο εσωτερικό της μικρής σειράς 1 τα πράγματα είναι γνώριμα. Απλότητα, λειτουργικότητα και καλά κρυμμένη πολυτέλεια χαρακτηρίζουν τόσο το ταμπλό όσο και τον διάκοσμο. Τα πάντα βρίσκονται εκεί που πρέπει, ενώ η θέση οδήγησης φτιάχνει τον οδηγό πριν ακόμα ξεκινήσει. Ο πίνακας οργάνων είναι σχεδόν ο ίδιος με εκείνον του Χ3 που οδηγώ τακτικά και έτσι αμέσως ένοιωσα σαν το σπίτι μου. Ο πίνακας είναι ευκρινής, χωρίς περιττές ενδείξεις που «ζαλίζουν» τον οδηγό, ενώ ο κλασικός πορτοκαλί φωτισμός το βράδυ μας θυμίζει ότι εδώ πρόκειται για μια BMW. Στην κεντρική κονσόλα υπάρχει το πολυφορεμένο ηχοσύστημα της εταιρείας- που προσωπικά έχω βαρεθεί να το βλέπω- με την μέτρια απόδοση του και λίγο πιο κάτω βρίσκεται ο εξαιρετικός διζωνικός κλιματισμός. Το τριάκτινο τιμόνι που θα μπορούσε να ήταν δερμάτινο- έξτρα- έχει πολύ σωστή λαβή και διάμετρο, ενώ ρυθμίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Τα υφασμάτινα καθίσματα είναι κάπως σκληρά, αλλά παρέχουν καλή πλευρική στήριξη και περιέργως δεν κουράζουν στα μεγάλα ταξίδια. Αυτό που κουράζει πάντως είναι η κάπως κλειστοφοβική αίσθηση που έχει ο οδηγός εξαιτίας της χαμηλής τοποθέτησης του καθίσματος και των μικρών παραθύρων που επιπλέον περιορίζουν και την ορατότητα. Όλα θυσία στην σπορ αίσθηση λοιπόν…

Τοποθετούμε λοιπόν το «κλειδί» στην ειδική θέση και πιέζουμε το μπουτόν εκκίνησης και ο «μικρός» κινητήρας των 1600 κυβικών εκατοστών και των 115 έρχεται στην ζωή χωρίς να εντυπωσιάζει με τον ήχο του στις χαμηλές στροφές. Στα χαρτιά οι 115 είναι αρκετοί για να κινήσουν τα 1280 κιλά με αξιοπρέπεια, αλλά όχι και να βάλουν φωτιά στον δρόμο. Για τους πυρομανείς υπάρχει φυσικά η 130ι, την οποία όμως δεν έχω οδηγήσει ακόμα- και δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Ο κινητήρας της 116 είναι εύστροφος και ελαστικός, ενώ μετά τις 2500 και μέχρι βαθιά μέσα στο κόκκινο λειτουργεί γραμμικά και χωρίς να λαχανιάζει. Με 11,9 για 0-100 μπορεί να κινείται στο μέσο όρο της κατηγορίας, αλλά χάρη στο θετικό κιβώτιο ταχυτήτων με τις μικρές διαδρομές και την κοντή διάταξη των σχέσεων είχα την αίσθηση ότι το 116 ήταν πιο γρήγορο από όσο πραγματικά είναι. Και τα πάντα σε αυτό το αυτοκίνητο έχουν να κάνουν με την αίσθηση- κάνοντας την116 να ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό. Το τιμόνι παρέχει μια μοναδική αίσθηση των μπροστινών τροχών- που μόνο ένα πισωκίνητο αυτοκίνητο μπορεί να προσφέρει. Με το που ξεκινάς να οδηγείς νοιώθεις ότι η 116 είναι διαφορετική, ενώ όταν στρίψεις την πρώτη σου στροφή καταλαβαίνεις ότι είναι και καλύτερη. Προσοχή είπα καλύτερη, όχι πιο γρήγορη. Τα Golf και τα A3 μπορεί σε απόλυτες τιμές να είναι λίγο πιο γρήγορα, αλλά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να προσφέρουν την αμεσότητα στο τιμόνι και τον τρόπο που η 116 «ορμάει» μέσα στην στροφή. Ξαφνικά καταλαβαίνεις γιατί η πρακτικότητα και οι χώροι έχουν περάσει σε δεύτερο πλάνο. Το τέλεια ζυγισμένο και στιβαρό πλαίσιο, σε συνδυασμό με τα γόνατα και διπλούς συνδέσμους εμπρός και το σύστημα πολλαπλών συνδέσμων πίσω είναι εξελιγμένα για να χαρίζουν χαμόγελα. Και το καταφέρνουν παρόλο που χασμουριούνται με την ελάχιστη ταλαιπωρία που μπορούν να τους προκαλέσουν τα 115 άλογα του μικρού κινητήρα της BMW. To σετάρισμα των αμορτισέρ είναι μάλλον σκληρό- αλλά το 116 καταφέρνει να περνά πάνω από τις χιλιάδες λακκούβες των ελληνικών δρόμων χωρίς να κουράζει τους επιβάτες -και κυρίως χωρίς να επηρεάζεται η γραμμή του. Με τα ηλεκτρονικά ενεργοποιημένα, το αυτοκίνητο είναι προβλέψιμο και εύκολο να οδηγηθεί ακόμα και από την γιαγιά μου την Θανάσω! Αρχικά εμφανίζεται μια ελαφριά υποστροφή που μετά μετατρέπεται σε πλαγιολίσθηση με τα τέσσερα, ενώ μόλις πάει εμφανισθεί η υπερστροφή αναλαμβάνει ο Big Brother και επαναφέρει το αυτοκίνητο στην τάξη.
Έκλεισα το σύστημα ελέγχου ευστάθειας και άρχισα να επιζητώ την «αστάθεια». Εννοείται ότι από την στιγμή εκείνη και μετά κάθε διαδικασία εκκίνησης περιλάμβανε και την απενεργοποίηση του μεγάλου αδελφού. Όλα καλά λοιπόν? Δυστυχώς όχι, γιατί ο τρόπος λειτουργίας του αντισπίν είναι τέτοιος που δεν επιτρέπει αλητείες του τύπου «στρίβω με τις πόρτες» καθώς από ένα σημείο και μετά επεμβαίνει ο κόφτης στον κινητήρα σκοτώνοντας με διακριτικό το πλατύ χαμόγελο. Με τον καιρό βέβαια μαθαίνεις να οδηγείς πιο στρωτά και να κινείσαι στα όρια της «ηλεκτρονικής σφαλιάρας» και αρχίζεις να χαίρεσαι με το καλοζυγισμένο πλαίσιο με τρόπο εξίσου αντικοινωνικό όσο θα περίμενες και αν το αντισπίν μπορούσε να απενεργοποιηθεί εντελώς. Παρόλα αυτά θα γκρινιάξω για τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος, γιατί εφόσον η BMW απευθύνεται συνήθως στον πραγματικό οδηγό, θα έπρεπε να εμπιστεύεται κιόλας τις ικανότητες του στην οδήγηση. Ελπίζω στα μεγαλύτερα μοντέλα το σύστημα να λειτουργεί διαφορετικά. (αργότερα με την Ζ4 κατάλαβα ότι για να επενεργοποιηθεί το αντισπίν πλήρως χρειάζεται να πιέσεις τον διακόπτη συνεχόμενα για μερικά δευτερόλεπτα, οπότε το σχόλιο είναι άκυρο!! Γράψτε λάθος...).Τα φρένα είναι από άλλο πλανήτη και θα τα χαρακτήριζα εύκολα τα κορυφαία της κατηγορίας τόσο από αίσθηση, όσο και από απόλυτη δύναμη. Λίγη προσοχή χρειάζεται από τον newbie οδηγό που θα βρεθεί στο κάθισμα του αυτοκινήτου με απενεργοποιημένο το σύστημα ελέγχου ευστάθειας, καθώς στα κατεβάσματα υπάρχει η τάση να μπλοκάρουν οι πίσω τροχοί- κάτι που για κάποιον άλλο οδηγό θα μπορούσε να είναι η πηγή γέλιου και ευτυχίας. Στον αυτοκινητόδρομο τώρα το 116 είναι απόλυτα ήσυχο και σταθερό, ενώ ο κινητήρας δεν κάνει αισθητή την παρουσία του στο εσωτερικό. Έτσι με την απουσία αεροδυναμικών θορύβων, την σταθερότητα που του προσδίδουν οι αναρτήσεις και η τέλεια αεροδυναμική σχεδίαση του αμαξώματος, η 116 μπορεί να καλύπτει με άνεση και οικονομία μεγάλες αποστάσεις χωρίς να κουράζει.
Η BMW 116 είναι ένα αιχμηρό αυτοκίνητο σε ότι αφορά την εμφάνιση και την οδήγηση του. Για αυτή την μοναδικότητα του θα το μισήσετε, ή θα το αγαπήσετε. Το 116 είναι ένα μικρό αυτοκίνητο χτισμένο γύρω από τον οδηγό το οποίο προκλητικά αδιαφορεί για τα δεδομένα του ανταγωνισμού, εστιάζοντας την προσοχή του στο πως θα κατατροπώσει τον ανταγωνισμό στην ευχαρίστηση της οδήγησης. Σε αυτό τον τομέα δεν έχει ανταγωνισμό…Τώρα για άλλα πιο ταπεινά πράγματα όπως η απόλυτη εκμετάλλευση χώρων, η πρακτικότητα κτλ, κοιτάξτε αλλού! Η BMW ακόμα και στο μικρότερο μοντέλο της καταφέρνει να τιμά το σλόγκαν: «απόλυτη μηχανή οδήγησης»και φυσικά με κέρδισε με την αξία της…Δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε!

ΙΣΜΗΝΗ ΦΑΜΠΙΑΤΟΥ